Wintergroen buxus - variëteiten, teelt, snijden, voortplanting

Wintergroen buxus is een langlevende, groenblijvende struik met een langzame groei (ongevormd kan hij echter wel meer dan 2 m hoog worden). Dankzij de mooie, regelmatige structuur is deze struik perfect voor laag gesnoeide heggen en franjes. Het kan ook in containers worden gekweekt. Kijk wat de vereisten zijn van buxus en hoe het wordt gekweekt, gesneden en vermenigvuldigd. Maak kennis met de beste soorten buxus voor een haag.

wintergroen buxus

Wintergroen buxus - Buxus sempervirens

Foto pixabay.com

Het wintergroene buxus behoort tot de familie van buxus ( Buxaceae ). Er zijn 30 soorten buxus in de wereld bekend. In hun natuurlijke staat komen buxusbomen voor in het zuidwesten van Europa. Afrika, Midden-Amerika en Azië. Buxusbladeren zijn ovaal, klein, glanzend, leerachtig, donkergroen of geel. Er zijn ook rassen met tweekleurige bladeren. De onopvallende bloemen in de bladoksels verschijnen van april tot mei aan buxusbomen. Buxusvruchten hebben de vorm van kleine gehoornde zakjes met kleine zwarte zaden.

Vanwege het gehalte aan schadelijke alkaloïden is buxus een giftige plant. Deze eigenschap wordt echter in de farmaceutische industrie gebruikt bij de productie van pijnstillers en antipyretica. Buxushout is zeer duurzaam, waardoor het min. voor de productie van muziekinstrumenten.

Buxus - variëteiten voor een haag

De Suffruticosa en Elegantissima groenblijvende buxus rassen zijn het best geschikt voor laag gevormd hagen . Beide zijn ook perfect om in containers te kweken. Suffruticosa heeft lange, glanzende, lichtgroene bladeren. Het is een dwergvariëteit - hij wordt niet hoger dan 1 m, waardoor hij perfect is voor het maken van lage heggen en borders. Het ras Elegantissima wordt gekenmerkt door bladeren met een witte rand, die er in het voorjaar bijzonder aantrekkelijk uitzien. Ook voor lage, gevormde heggen kunnen we de Faulkner kleinbladige buxusvariëteit gebruiken .

planten voor een bladverliezende haagPlanten voor een bladverliezende haag - beuk, haagbeuk, liguster of berberis

Planten voor een bladverliezende haag zijn meestal planten die niet veeleisend zijn, snel groeien en goed snoeien verdragen. Als gevolg hiervan breiden ze sterk uit, waardoor een decoratieve en dichte barrière ontstaat. De beschikbaarheid en lage prijs van zaailingen zijn ook belangrijk. De meest voorkomende planten voor bladverliezende hagen zijn beuk, haagbeuk, liguster, berberis en ook buxus. Wat zijn hun voor- en nadelen, welke is het beste voor een heg? Meer...

Eisen en teelt van buxus

Wintergroen buxus groeit goed zowel op een zonnige standplaats (maar niet direct blootgesteld aan de brandende zonnestralen) als licht in de schaduw. Houdt van stille en vochtige plaatsen, maar niet nat. Geef de plant regelmatig, maar niet te overvloedig water, ook in de winter en in het vroege voorjaar, als de grond aan het ontdooien is. De struiken kunnen op vrijwel elke grond groeien, hoewel ze het beste gedijen op met compost verrijkte en doorlatende kleigrond met een neutrale of licht alkalische pH. In zulke ideale bodemgesteldheid zijn ze bestand tegen periodieke droogte en vervuilde stadslucht.

wintergroen buxus

Wintergroen buxus - Buxus sempervirens

Foto depositphotos.com

Drie keer per jaar (begin maart en april, in juni en eind juli) loont het de moeite om de buxushaag te bemesten. Compost met toevoeging van beendermeel is het beste. Als het ons te omslachtig lijkt, kunnen we de planten maar één keer in het voorjaar voeren met meststof met vertraagde afgifte.

In zeer koude winters kan buxus bevriezen, vooral in het oosten van het land (vorstbestendigheid - zone 6B). Daarom moeten struiken die zowel in containers als in de grond groeien, voor de winter worden bedekt met agrotextiel. Dit beschermt ze niet alleen tegen vorst, maar ook tegen uitdrogende winterwinden die hun groenblijvende bladeren kunnen beschadigen.

Gele buxusbladeren.  Waarom wordt buxus geel en hoe bewaar je het?Gele buxusbladeren. Waarom wordt buxus geel en hoe bewaar je het?

Gele buxusbladeren bederven de esthetiek van deze populaire struik, beroemd om zijn dichte groeiwijze en weelderig groen blad. Kijk waarom buxus geel wordt en hoe je zo'n plant kunt redden. Dit zijn de beste manieren om een ​​sappig groen buxus te maken! Meer...

Momenteel is het meest problematische bij de teelt van buxus de buxusmot. Rupsen van deze vlinder strippen snel de bladeren van de buxusstruiken, waardoor ze afsterven. De basis voor het bestrijden van dit ongedierte is een feromice-val voor buxusmot, die bij de buxusstruiken moet worden geïnstalleerd. Het vangt volwassen vlinders en stelt u in staat de aanwezigheid van het ongedierte op te merken voordat het de struiken beschadigt.

De buxusvrouwtjes leggen hun eieren op de buxusscheuten . De eieren komen vraatzuchtige rupsen uit, die zich eerst verborgen in de struiken voeden (om deze reden merken we ze vaak niet vroeg genoeg op) en dan bladeren op de buitenste scheuten eten. Daarom is het niet voldoende om de doos van buitenaf te zien . Je moet ook hun twijgen openen en kijken of er geen rupsen in zitten. Als we groene rupsen op buxus zien, spuit dan Lepinox Plus. De rupsen stoppen met eten binnen 1 dag na het sproeien en sterven volledig af na 3 dagen. Het is een biologisch middel, veilig voor het milieu en nuttige insecten.

Lepinox Plus 30g verstuiven op buxusmot

Buxus - planten op een haag

Als we op het punt staan ​​een buxushaag te planten , is het het beste om dit rond de jaarwisseling van augustus en september te doen, hoewel struiken die in containers worden gekocht, het hele groeiseizoen zonder angst kunnen worden geplant.

Voor een haag van 1 m lang en 25-50 cm hoog zijn ongeveer 15 planten nodig, en voor een lage, dichte border van 20-25 cm hoog zijn ongeveer 30 planten nodig. Ze worden in twee of drie rijen geplant. De afstand tussen de zaailingen moet 15 tot 30 cm zijn.

Voor het planten moet het substraat goed worden voorbereid. Hiervoor verwijderen we samen met de wortels alle onkruid grondig. De grond moet worden losgemaakt tot een schopdiepte (ongeveer 20 cm). Daarna graven we een groef of gaten waarin we struiken zullen planten. De vorm van de toekomstige haag of de border kan worden gemarkeerd met een touwtje dat tussen de palen wordt gespannen. Direct na het planten moeten de struiken overvloedig worden bewaterd, zodat ze gemakkelijker aanslaan.

Een haag planten van planten met blote wortelEen haag planten van planten met blote wortel

Veel tuinbezitters dromen van een mooie, gezonde en dichte haag. De goedkoopste manier om zo'n haag te planten, is door planten uit de zogenaamde open wortel of, met andere woorden - uit de grond gegraven). Deze zaailingen zijn veel goedkoper dan planten die in potten worden verkocht. Wij adviseren u hoe u een haag met kale wortelplanten plant en verzorgt deze in de eerste teeltperiode. Meer...

Bukshout snijden en vormgeven

Buxus snoeien is een belangrijke procedure waarmee je goed een haag kunt vormen en de plant stimuleert om te groeien. Jonge zaailingen mogen niet direct na het planten worden bijgesneden. We doen het alleen als ze aanslaan. Snijden kan in twee termen worden gedaan - in het vroege voorjaar (in maart) en halverwege de zomer. We verkorten de verse gezwellen met ongeveer 1/3 van hun lengte. Snoei de zomer niet later dan in augustus, zodat de gestimuleerde scheuten de tijd hebben om te verhouten voordat de wintervorst begint.

Buxus trimmen.  Hoe en wanneer buxus snoeienBuxus trimmen. Hoe en wanneer bukshout snoeien?

Het trimmen van buxus stimuleert deze struik om dikker te worden en een compacte groeiwijze te vormen. Kijk hoe u buxus snoeit zodat het snel dikker wordt en de vormen krijgt die we willen, en wat de beste tijd is om buxus te snoeien. Hier is alles wat u moet weten over het snoeien van buxus! Meer...

Buxus reproductie

Buxus wordt vermeerderd door scheutstekken. Snijd in augustus de ongetemde fragmenten van 10 cm lange scheuten. We rooten ze in dozen met een licht zuur zand- en turfmengsel en slaan ze de winter op in een inspectie of een koele, lichte kelder. Als de lente aanbreekt, in april of mei, kunnen de gewortelde jonge planten in de grond worden overgeplant.