Petunia is een soort van de nachtschadefamilie van planten ( Solanaceae ), die ongeveer 40 soorten zou moeten zijn, voornamelijk uit de warme streken van Zuid-Amerika. In de natuurlijke omgeving worden ze aangetroffen op rotsachtige hellingen, pampa's en gedegradeerde gebieden. Als sierplant wordt tuinpetunia ( Petunia x hybrida ) gekweekt , een hybride van twee soorten petunia: Petunia axillaris en Petunia violacea . Kleurrijke, trompetvormige petunia-bloemen, die van de lente tot de herfst te bewonderen zijn, zijn een perfecte decoratie voor tuinperken, bloembedden en bakken op balkons en terrassen.
De tuinpetunia heeft prachtige klokvormige bloemen die per soort variëren in kleur
De generieke naam petunia komt van het woord petun , wat tabak betekent in de Zuid-Amerikaanse Indische taal. De petunia-soorten zijn er inderdaad aan verwant en hebben, interessant genoeg, een vergelijkbaar verdovend effect. De Poolse naam is gemengd, maar wordt zelden gebruikt.
Petunia's worden in ons klimaat geteeld als eenjarige planten. Het zijn geurige planten met opstaande, overlappende of hangende scheuten. De bladeren zijn langwerpig of ovaal-eivormig, groen van kleur. Zowel bladeren als scheuten zijn behaard. Afhankelijk van de soort variëren de planten in grootte en kleur van bloemen. De bloemen zijn bekervormig, wijd open, meestal in de kleuren wit, roze, rood, paars en paars, soms ook in twee kleuren.
Soorten petunia's met lange, hangende scheuten , ook wel surfinia genoemd, zijn bijzonder populair . De surfinia-variëteiten zijn perfect om te planten in kisten en hangende potten, die ongetwijfeld de beste zijn.
Petunia - indeling in groepen, soorten petunia
Vanwege de enorme verscheidenheid aan variëteiten van petunia's die door fokkers worden verkregen, zijn tuinpetunia's in termen van de lengte van de scheuten verdeeld in 3 groepen:
- Petunia x hybrida pendula - planten met stengels langer dan 80 cm
- Petunia x hybrida media - planten met stengels tussen 40-80 cm lang
- Petunia x hybrida nana - planten met korte stengels, minder dan 40 cm
Ook qua bloemopbouw zijn deze prachtig bloeiende planten ingedeeld. Volgens deze indeling kunnen groepen worden onderscheiden:
- Multiflora - dit zijn de meest gekweekte variëteiten, goed vertakt, met talrijke bloemen, ongeveer 5 cm in diameter, meestal bestand tegen weersomstandigheden (inclusief zware regenval)
- Grandiflora - met minder talrijke maar grotere bloemen, tot 10 cm in diameter, helaas gevoelig voor schade veroorzaakt door windstoten en regen,
- Milliflora - de groep met de kleinste bloemen, waarvan de diameter niet groter is dan 3 cm.
Deze divisie wordt ontwikkeld en geëvolueerd, en fokkers zijn te bereiken voor nieuwe namen van petunia groepen, en dus hebben we ook zal voldoen aan de voorwaarden Fimbriata , Superbissima of Compacta , en in groepen de planten zijn nog steeds verdeeld in series. Hoe krijg je het allemaal onder de knie? Petunia Grandiflora nana 'Ognik' betekent bijvoorbeeld een plant met grote bloemen ( grandiflora ) en korte scheuten ( nana ), met de rassennaam 'Ognik'.
Weelderig groeiende petunia's zien er geweldig uit in potten en dozen op balkons en terrassen
Groeiende tuinpetunia
De teelt van tuinpetunia begint meestal met de aankoop van bloeiende zaailingen, die vanaf de tweede helft van mei permanent geplant kunnen worden (wanneer het risico op late voorjaarsvorst voorbij is). Planten worden op zonnige plaatsen geplant op een goed voorbereide, vruchtbare, humusachtige en goed doorlatende grond met een licht zure pH (pH 5,5-6,5).
Deze weelderig bloeiende en groeikrachtige planten hebben hoge water- en voedingsbehoeften. Ze moeten regelmatig en overvloedig worden bewaterd, maar vergeet niet dat overtollig vocht uit de pot moet worden afgevoerd (afvoer aan de onderkant en goed doorlatende grond zijn vereist). Op warme, zonnige dagen moeten petunia's in balkonbakken zelfs twee keer per dag worden bewaterd.
Wanneer de planten op een nieuwe plek wortel hebben geschoten, kan de bemesting worden gestart door elke 7-10 dagen een vloeibare samengestelde meststof toe te voegen. Vergeet niet dat petunia's geen overbemesting door stikstof verdragen en dat de voor hen bestemde meststof rijk moet zijn aan kalium. Gelukkig is er een groot aanbod aan meststoffen op de markt die speciaal voor petunia zijn ontwikkeld.
Goed om te weten! Om een mooie gewoonte te behouden en de bloei van petunia te verlengen, verwijdert u regelmatig uitgebloeide bloemen en snijdt u overmatig uitpuilende scheuten af.
Reproductie van tuinpetunia
Cascade-petunia's met lange, hangende scheuten worden alleen gereproduceerd door stekken. In amateuromstandigheden is het erg moeilijk en brengt het een hoog risico op infectie door virussen met zich mee. Daarom is het in dergelijke gevallen beter om zaailingen te kopen van een vertrouwde fokker die in het voorjaar professioneel petunia's kweekt.
In amateuromstandigheden is het echter mogelijk om petunia uit zaden te laten groeien. Tuinpetunia-zaden worden in de winter gezaaid, meestal in februari. Als we geen warme kas hebben, is een warme en lichte vensterbank voldoende, bij voorkeur naast het raam op het zuiden. Zaden worden gezaaid in dozen gevuld met aarde voor het zaaien van zaden. Vanwege de hoge gevoeligheid van zaailingen voor schimmelziekten, waardoor onder andere gangreen van zaailingen, zaden worden alleen gezaaid in een gesteriliseerd substraat. Petunia-zaden zijn niet bedekt met aarde en mogen na het zaaien slechts licht tegen de grond worden gedrukt. Dozen met op deze manier gezaaid petuniazaad worden niet afgedekt met glas of folie, waardoor ze kunnen "luchten". Tegelijkertijd moet u zorgen voor voldoende bodemvocht, de grond mag niet uitdrogen. De juiste temperatuur voor opkomst is ongeveer 20 ° C.
Als zaailingen elk 2-3 bladeren hebben, moeten ze in kleine potten worden geprikt. Bemest elke 10 dagen met verdunde samengestelde meststof en de zaailingen moeten worden uitgehard voordat ze buiten worden geplant.
Soorten petunia's met hangende scheuten kunnen met succes in hangende potten worden geplant
Ziekten en plagen van petunia
Tuin petunia wordt vaak besmet met ziekten en plagen, maar de meeste problemen in petunia teelt gevolg van onjuiste het verzorgen van planten. Petunia-ziekten zijn meestal het gevolg van overmatig bodemvocht, overbemesting of te weinig zon. Onder dergelijke omstandigheden treedt weelderige bladgroei vaak op ten koste van minder bloei, en in extreme gevallen bloeit petunia helemaal niet .. In bodems met een te hoge pH kunnen planten vaak geen ijzer opnemen, waardoor hun bladeren bleek worden (chlorose genoemd). Petunia-bloemen kunnen worden beschadigd door wind en regen, dus het is het beste om petunia te kweken op beschutte of overdekte terrassen en balkons. Als we geen veilige plek hebben om te groeien, moeten we variëteiten met lange scheuten en grote bloemen opgeven. De kleinere met fijnere bloemen zijn meestal minder gevoelig. Heterosis-variëteiten gemarkeerd met het F1-symbool worden beter verdragen door ongunstige weersomstandigheden.
Tuinpetunia's die in te compacte, ondoordringbare grond worden gekweekt, die in vocht staan, worden gemakkelijk aangetast door schimmelziekten en gaan snel volledig achteruit. Bij het opmerken van de eerste symptomen moeten de aangetaste delen van de plant worden weggesneden. Petunia's worden ook aangevallen door verschillende virussen, waaronder Komkommermozaïekvirus, Tabaksmozaïekvirus en aardappelvirussen. Virussen worden vaak overgedragen tijdens de vermeerdering vanuit stekken, dus planten die op deze manier worden vermeerderd, mogen alleen worden gekocht bij vertrouwde telers. Petunia verkregen uit zaaizaad worden minder vaak besmet met virussen.
Omdat plaag petuniach vaak bladluizen verschijnen, omdat kweekplanten alle tijd nodig hebben om te observeren of er een van deze plagen is. Als ze verschijnen, is sproeien met een bladluis nodig. Slakkenbestrijding kan ook nodig zijn voor petunia-planten in de tuin.
