Tuinazalea's ( Rhododendron ) zijn een groep rododendrons met voornamelijk seizoensbladeren (schuur voor de winter). Ze worden gekenmerkt door een hogere vorstbestendigheid dan groenblijvende rododendrons, daarom kunnen tuinazalea's overal in Polen worden gekweekt. Bekijk hoe de teelt van azalea's in de tuin eruitziet , wat de eisen zijn van deze plant en welke verzorgingsbehandelingen bijdragen aan de goede conditie van tuinazalea's.
Tuinazalea tijdens de bloei
Foto pixabay.com
Tuinazalea - teelt
Tuinazalea's zijn planten die behoren tot de heidefamilie ( Ericaceae ) en hebben, net als andere leden van deze familie, zure grond (pH 4,0-5,5) nodig voor een goede ontwikkeling. Het land voor de teelt van azalea moet middelcompact of licht zijn, goed gedraineerd en rijk aan humus. De grond moet altijd licht vochtig en goed verlucht zijn.
Voordat u struiken gaat planten, moet de plaats waar azalea's worden gekweekt goed worden voorbereid. Er moet een gat worden gegraven dat 3 keer zo hoog is als de kluit. De bodem van het gat (halverwege) is gevuld met grof grind. De rest van de ruimte is gevuld met een speciaal substraat voor rododendrons en azalea's .
De plantdiepte van azalea's in de tuin moet dezelfde zijn als de plant die in de pot groeit. De kluit is bedekt met grond die uit het gat is gegraven, dat eerder is gemengd met zure turf of aangezuurde compost (in een verhouding van 1: 1). Geplante planten moeten overvloedig worden bewaterd met zacht water en er moet een laag van 50 cm gecomposteerde pijnboomschorsmulch over worden verspreid.
Ziekten en plagen van azalea's. Waarom worden azalea-bladeren geel, bruin, droog en vallen ze eraf?
Azalea's zijn struiken met prachtige bloemen en aantrekkelijk blad. Ze zien er geweldig uit totdat ze worden aangevallen door ongedierte of ziekten. Dan worden de azalea-bladeren geel, bruin, droog en vallen ze eraf. Zie hoe u individuele symptomen kunt identificeren en beschadigde planten kunt helpen. Meer...
Tuinazalea's hebben een hoge waterbehoefte. Daarom hebben ze in het voorjaar en de zomer (vooral bij droogte) regelmatig en overvloedig water nodig. Zacht water uit een put, vijver of regenwater wordt gebruikt om azalea's in de tuin te bewateren . Het drogen van het substraat, vooral op lichte grond, veroorzaakt verwelking en vroegtijdig vallen van de bladeren en een zwakkere bloei in het volgende seizoen.
Tuinazalea's kunnen in de volle zon groeien . In dergelijke omstandigheden bloeien ze uitbundiger dan in de schaduw, maar dan hebben ze veel water nodig. Azalea's houden van plekken die beschut zijn tegen wind en een hoge luchtvochtigheid hebben . Ze groeien erg goed aan de oevers van waterreservoirs en onder het bladerdak van hoge coniferen.
Tuin azalea
Foto pixabay.com
Tuinazalea's worden bemest met kleine doses kunstmest . Het is het beste om langzaam werkende meststoffen in kleine hoeveelheden te gebruiken (jonge struiken 50-70 g / m², oudere struiken - 70-90 g / m², dwergvariëteiten en Japanse azalea's - 25-40 g / m²). Organische gangpaden zoals compost en goed verdeelde mest zijn ook geschikt.
Grootbloemige azalea's zijn struiken die in de winter hun blad afwerpen . Hierdoor zijn ze zeer goed bestand tegen lage temperaturen en hoeven ze niet te worden afgedekt voor de vorst. Dit maakt ze perfect om te kweken in delen van het land met koelere klimaten. Winterbedekking kan echter groenblijvende en semi-groenblijvende Japanse azalea's vereisen . Hiervoor moet luchtig materiaal zoals agrotextiel of stro worden gebruikt. Bovendien worden Japanse groenblijvende azalea's in de winter blootgesteld aan fysiologische droogte . Om de struiken te beschermen, is het noodzakelijk om ze in de schaduw te stellen, en er zijn hoezen gemaakt van sparrenhouten kop of strooien matten. We moeten ook onthouden over het water geven van planten in de winter, tijdens periodes van dooi.
Japanse azalea - variëteiten, teelt, overwintering
Japanse azalea behoort tot een groenblijvende groep azalea's, tot 150 cm hoog, verkrijgbaar in vele soorten. Hij staat prachtig tussen andere heideplanten en mag dus niet in uw tuin ontbreken! Maak kennis met de meest interessante variëteiten van Japanse azalea's en leer hoe u azalea's in de tuin kunt kweken en hoe u ze kunt overwinteren. Meer...
Tuinazalea - snoeien
Tuinazalea's hoeven niet regelmatig te worden gesnoeid . Om de bloei te verbeteren, de struiken dikker te maken of een mooie vorm te geven, kunnen planten in het vroege voorjaar (eind maart / begin april) worden gesnoeid. Ongeveer 20% van de scheuten van vorig jaar wordt vervolgens verwijderd en de rest wordt met 1/5 van de lengte ingekort.
Als de azalea's zijn uitgebloeid, breek je met je vingers hun vervaagde bloeiwijzen af voordat ze zelfs maar zaden kunnen zetten. Uitdrogende bloeiwijzen dienen zo snel mogelijk, tot 3-4 weken na de bloei, verwijderd te worden, omdat er op een later tijdstip kans bestaat op beschadiging van de opkomende jonge scheuten. Deze behandeling bevordert een betere vermeerdering en de vorming van een groter aantal bloemknoppen.
Voor oudere azalea's met kale stengels wordt een sterk verjongende snit gebruikt . Alle scheuten worden vervolgens ingekort op een hoogte van 30-40 cm boven de grond. De bijgesneden struiken moeten overvloedig worden bewaterd en worden aangevuld met een dosis kunstmest. Binnen 4-6 weken zullen er talrijke jonge scheuten ontstaan uit de slapende knoppen.
Tuin azalea
Foto pixabay.com
Tuinazalea - reproductie
Tuinazalea's worden gemakkelijk vermeerderd met kruidachtige stekken, die worden geoogst in juni (grootbloemige azalea's) en juli (Japanse azalea's). De stekken zijn afkomstig van jonge, eenjarige scheuten. De beste zijn plakkerig en hebben bladeren die nog niet helemaal gekleurd zijn. Scheuten worden afgebroken met de hiel van oud hout van de hoofd- of zijscheuten. De stekken moeten een apicale knop hebben, maar geen bloemige, en een lengte van 6 tot 10 cm.
Azalea-stekken worden geworteld in kattenbakken, bakken of multi-potten in vochtige, gecomposteerde hoogveen gemengd met 3: 1 zand. Voordat de stekken in het substraat worden geplaatst, worden ze ondergedompeld in een bewortelingsmiddel. Containers met zaailingen worden bedekt met folie en op een plaats met veel diffuus licht geplaatst. De optimale temperatuur voor bewortelingsstekken is 18-24 ° C. Bewortelingsstekken duurt 6-8 weken. Gedurende deze tijd moet het substraat matig vochtig worden gehouden. Jonge planten kunnen het volgende voorjaar in de tuin worden geplant, nadat ze eerst zijn uitgehard.
MSc. Agnieszka Lach
