Potvarens hebben het grootste vermogen om de lucht tussen kamerplanten te reinigen. Ze absorberen effectief gifstoffen en, dankzij intensieve transpiratie, hydrateren ze de lucht. Ook hun decoratieve waarde valt niet te ontkennen. De keuze aan soorten potvaren is erg breed, maar ze zijn niet allemaal goed aangepast aan de leefomstandigheden. Maak kennis met de beste varens voor thuiskweek en kijk hoe de verzorging van potvarens eruit moet zien, zodat ze jarenlang versierd zullen worden met sappig groen, gezond blad.
Potvarens hebben mooie bladeren
Zorg voor potvarens
Bij de teelt van potvarens is een plek met veel diffuus licht het meest aangewezen. Sommige varensoorten doen het ook goed in halfschaduw. Locaties waar de varen zou worden blootgesteld aan direct zonlicht, vooral in de zomer, zijn niet geschikt. Sterke zon verbrandt de bladeren.
Varens zijn ondergroei planten of groeien op boomtakken in vochtige bossen, die een hoge luchtvochtigheid vereisen. Daarom zijn belangrijke stappen bij de verzorging van potvarens : regelmatig blad besprenkelen en veel water geven.
We geven de varens water met ontkalkt water , omdat de meeste een lage pH van het substraat nodig hebben. Bij de teelt gebruiken we een zuur substraat. De beste optie is om een speciaal substraat voor varens aan te schaffen. Van maart tot en met augustus bemesten we de varens regelmatig met vloeibare varenbemesting.
De optimale temperatuur voor het kweken van potvarens tijdens het groeiseizoen is 18-21 ° C. Tijdens de winterslaapperiode moet de temperatuur iets lager zijn, binnen 15-18 ° C.
Het verzorgen van potvarens is niet altijd eenvoudig. Zeker in de herfst-winterperiode, wanneer de hoeveelheid zonlicht schaars is en de lucht in de appartementen droog is door verwarming. Dan hebben de planten vaak last van ziekten en plagen van potvarens. Laten we daarom bij het kiezen van soorten varens om thuis te kweken neigen naar de meest resistente en minst veeleisende.
Om de selectie te vergemakkelijken, worden de gedetailleerde teeltvereisten van de beschreven soorten in de tabel weergegeven.
Potvaren soorten
1. Hoge nephrolepis, varen ( Nephrolepis exaltata )
De hoge nephrolepis is verreweg de bekendste varensoort die in huizen en openbare ruimtes wordt gekweekt . De meest voorkomende soorten zijn: 'Pulmosa' (donker en glanzend blad) en 'Roosveltii' (gegolfd blad). Ook opmerkelijk zijn de cultivars 'Can Can' en 'Corditas' (met gekerfde en gekerfde bladeren), 'Norwoodii' (met dubbel geveerde en stroken bladeren) en 'Whitmanii' (met zeer fijne en sterk gekrulde bladeren).
Ingemaakte varens - hoge nephrolepsis
De populariteit van nephrolepis is te danken aan de beschikbaarheid op de markt en het teeltgemak. Het wordt beschouwd als een varen die bestand is tegen verwaarlozing , hoewel het waar is dat het aandacht en de juiste zorg vereist. Nephrolepsis zijn gewaardeerde kamerplanten die de lucht zuiveren van schadelijke stoffen - formaldehyde en xyleen.
Nephrolepis verdraagt geen droge lucht, tocht, gasdampen uit de keuken, sigarettenrook en preparaten voor het polijsten van bladeren. Het reageert door vergeling, uitdroging en bladverlies.
Deze potvaren groeit het beste in ruimtes met veel diffuus licht. Het verdraagt ook schaduw, maar kan geen directe zon verdragen. Vooral in de zomer, wanneer de bladeren gemakkelijk beschadigd raken. Het vereist overvloedig water geven (2-3 keer per week in de lente en de zomer, en minstens een keer per week in de winter) en dagelijks sprenkelen. Te weinig vocht leidt snel tot bladverlies.
2. Adiantum, niet-gestippeld ( Adiantum capillus veneris )
Adiantum is een delicate varen met een delicate structuur , die 30-40 cm hoog kan worden. De bladeren zijn lichtgroen, in vorm die lijkt op ginkgo biloba (Gingko biloba) bladeren. Het wordt gekenmerkt door een zeer snelle groei (verdubbelt in één seizoen) en snelle regeneratie.
Ingemaakte varens - Adiantum
Adiantum is, ondanks zijn aantrekkelijke uiterlijk, niet zo populair als nephrolepis vanwege het gemak waarmee het verwelkt en verwelkt. Dit komt door de hoge gevoeligheid voor wisselende plaatsen. Bij aankoop en thuisbrengen heeft deze potvaren een lange acclimatisatieperiode nodig . Gedurende deze periode kunnen de bladeren uitdrogen. Ze moeten dan dicht bij de grond worden geknipt en na enige tijd zullen ze weer beginnen te groeien.
Als de plant gewend raakt aan de omstandigheden in ons appartement, levert dat bij de juiste verzorging geen problemen op. De aarde in de pot moet vochtig gehouden worden, maar de plant mag niet in het water staan. Restwater veroorzaakt verwelking en omkrullen van de bladeren. Voeg in de zomer elke 2 weken bij het besproeien vloeibare mest aan het water toe met de helft van de door de fabrikant aanbevolen dosis. Adiantum voelt zich het beste op de vensterbank van het noordelijke raam . Te intens licht maakt de bladeren van deze varen bleek.
3. platte zalm, elandhoorns ( Platycerium alcicorne )
Platte zalm is een varen met de meest exotische uitstraling . De bladeren worden 70 cm lang, grijsgroen en karakteristiek vertakt. Aan de basis van de plant hebben de bladeren de vorm van een kom. De onderste bladeren zijn groot, rond en worden na verloop van tijd bruin. Onder natuurlijke omstandigheden fungeren de onderste bladeren als waterreservoirs. De komvormige bladeren sterven geleidelijk af vanaf de basis en vormen een humuslaag.
Ingemaakte varens - elandhoorns
Deze varen is zeer goed bestand tegen droge lucht , maar het is goed om hem één of twee keer per week te besprenkelen. Vereist een zeer losse ondergrond. Plant de plant het beste op veengrond vermengd met mos, schors of gemalen polystyreen. Het ziet er geweldig uit in containers die aan het plafond hangen. Tijdens de verzorging mogen de bladeren niet worden ingewreven. Ze hebben een laag haren die de plant helpen om te gaan met droge lucht. Om de bladeren van stof te verwijderen, besprenkelt u ze met zacht water.
4. Nestvogels ( Asplenium nidus )
Paronychia wordt gekenmerkt door volledige randen, glanzende, lichtgroene bladeren die een regelmatige, trechtervormige rozet vormen. De bladeren van deze varen kunnen tot 1 m lang worden . Afhankelijk van de variëteit kunnen ze golvend, grillig, smal of breed zijn.
Ingemaakte varens - paronychia
In de natuur wordt een trechter van bladeren gebruikt om regenwater op te vangen. Daarom moet bij het besproeien van de voet de waterstroom naar binnen worden gericht (zoals in het geval van bromelia's). De periferie moet worden bewaterd met lauw water.
Het is een varensoort die gemakkelijk te verzorgen is en redelijk goed verdraagt. Hij reageert slecht op wisselingen van plaats en houdt niet van tocht. Parnellus groeit onder optimale omstandigheden zeer snel, het kan binnen een jaar zijn omvang verdubbelen. Om de groei te vertragen, kweekt u hem in een strakke pot. Eens in de twee maanden kunnen de bladeren worden besproeid met een polijstmiddel, waardoor het waterverlies door transpiratie wordt verminderd.
5. Ronde bladwalvis ( Pellaea rotundifolia )
De rondbladige nimf is een varensoort afkomstig uit Nieuw-Zeeland , waar hij groeit op kalkstenen rotsen in het kreupelhout. Het donkergroene blad is rond, donkergroen, leerachtig, afwisselend aan weerszijden van de hoofdas van het blad geplaatst. Het is klein van formaat. Het groeit tot 30 cm hoog en de bladeren bereiken een lengte van 30-60 cm.
Waarschuwing! Het rondbladige donkere nematode is een van de weinige soorten varens die direct zonlicht en droge lucht kunnen verdragen. In tegenstelling tot andere potvarens heeft de donkere bloem een neutraal of licht alkalisch substraat nodig. Het is een varen die erg gevoelig is voor overtollig water! Water dat in het substraat achterblijft, veroorzaakt wortelrot, wat zich manifesteert door vergeling en verwelking van de bladeren. We geven het alleen water als de bovenste laag van het substraat droog is, maar niet minder dan één keer per week.
Af en toe kunnen we de bladeren voorzichtig besprenkelen om uitdroging te voorkomen. Voor het besproeien van deze varen gebruiken we kraanwater, rijk aan calcium , dat het kuiltje nodig heeft voor een goede ontwikkeling. Om de hoeveelheid van dit element in het substraat aan te vullen, kunnen we het verrijken met gebroken kalksteen of dolomiet.
De duisternis tolereert geen overvloedige bevruchting . We voeren het van de lente tot de herfst om de 3-4 weken, met de helft van de aanbevolen dosis kunstmest. Het resultaat van onvoldoende bemesting is een snelle bladsterfte. Om de plant te helpen, vervangt u deze door verse aarde en verwijdert u eventuele dode bladeren.
Ingemaakte varens - ronde donkere kamer
Deze varen groeit het beste bij een temperatuur van 23-25 ° C, maar verdraagt ook temperaturen die een paar graden lager liggen. In de winter moet de duisternis worden bewaard in een kamer met een temperatuur van 13-15 ° C. Een hogere temperatuur zorgt voor een snelle veroudering en afsterven van bladeren.
Vanwege de lage teeltvereisten is de rondbladige donkere kamer perfect voor amateurs, onervaren in de verzorging van potvarens .
MSc. Agnieszka Lach
