Rozen zijn een van de meest gekweekte tuinheesters. Hun buitengewone populariteit is te danken aan de enorme keuze aan bloemen en vormen, evenals de beschikbaarheid van variëteiten met verschillende gewoonte, groeikracht en toepassing. Wat zorgt ervoor dat sommige tuinrozen bloeien en weelderig groeien, terwijl andere ziek zijn en gemakkelijk vatbaar voor ziekten? Leer de geheimen van het kweken van rozen in uw tuin , kijk welke soorten tuinrozen het beste werken en leer hoe u rozen kunt kweken om gezond te groeien en uitbundig te bloeien!
Rozen in de tuin
Tuinrozen - de geschiedenis van de teelt
Rozenbloemen zijn al eeuwenlang een symbool van mannelijke aanbidding voor vrouwelijke schoonheid. De oude Grieken beschouwden rozen als een symbool van Aphrodite, de godin van de liefde, en Sappho, de meest populaire dichter van het oude Griekenland, noemde de roos de koningin der bloemen, en tot op de dag van vandaag is deze bijnaam van de roos niet verdwenen. In het oude Rome werden op grote schaal rozen gekweekt en hun bloemen werden gebruikt om vele ceremonies te versieren. Toen lokale productie niet genoeg was, begonnen onder andere rozen te worden geïmporteerd. uit Noord-Afrika.
In het Verre Oosten werd rozenolie gebruikt om de uiterst waardevolle rozenolie te produceren. De rozen werden ook gezongen door troubadours, middeleeuwse dichters en Franse muzikanten. Deze bloemen stonden op het wapen van Engelse families, en keizerin Josephine, de eerste vrouw van Napoleon, runde een legendarische rozentuin op haar landgoed in Malmaison, Frankrijk , waar ze meer dan 200 soorten rozen verzamelde (ze waren toen allemaal bekend). Tegenwoordig zijn er zoveel soorten rozen dat het bijna onmogelijk is om ze allemaal te kennen. Om de classificatie te vergemakkelijken, worden de rozen in groepen verdeeld, rekening houdend met hun gewoonte, bloei en eventueel gebruik in tuinen.
Tuinrozen - variëteiten en groepen
Er zijn meer dan 200 soorten wilde rozen en meer dan 20 duizend soorten in de wereld. nobele soorten rozen . Deze struiken hebben verschillende maten en habitats - van enkele centimeters hoge soorten miniatuurrozen tot grote variëteiten - enkele meters hoog, met rechtopstaande of hangende stengels. De meeste rozen hebben doornen aan hun stengels. De bladeren zijn glanzend of dof, in vele tinten groen, soms ook roodachtig, vaak bedekt met een zilverachtige wasachtige laag.
Rozenbloemen hebben een diameter van enkele millimeters tot enkele centimeters en kunnen afzonderlijk worden ingebed of verzameld in bloeiwijzen. De bloembladen zijn een- of tweekleurig en veranderen vaak van tint als ze vervagen.
Vanwege de grote variëteit van deze struiken werden de rozen, afhankelijk van de groeikracht en hun structuur, in verschillende groepen verdeeld. Natuurlijk zijn we het meest geïnteresseerd in de meest geschikte tuinbouw van tuinrozensoorten . Dergelijke rozen omvatten ongetwijfeld de prachtigste bloeiende grootbloemige rozen, en rozen met een mooie bossige groeiwijze en die veel bloemen op de stengel produceren - perkrozen. Eigenaren van grote tuinen kunnen tussen de parkrozen iets voor zichzelf uitkiezen en klimrozen kunnen op pergola's, hekken of muren klimmen. Hier zijn de details van elk van deze groepen en hoe ze in tuinen kunnen worden gebruikt.
'Fryderyk Chopin' grootbloemige roos
Grootbloemige rozen - dit zijn rozen met de grootste en mooiste bloemen, meestal theehybriden. Het is ongetwijfeld de meest talrijke groep rozen. De bloemen van grootbloemige rozen hebben vaak een delicate, aangename geur en worden meestal afzonderlijk op de steel gemonteerd. Ze zijn geschikt voor boeketten en gelegenheidsboeketten, dus die rozen die we het vaakst als snijbloem in de bloemenwinkel kopen. Helaas worden de mogelijkheden van hun teelt in tuinen beperkt door vrij hoge teeltvereisten.
Dus, zo niet grootbloemige rozen, welke andere werken dan het beste als tuinrozen ?
Perkrozen - ook wel meerbloemige rozen genoemd, dit is een grote groep soorten die gebruikt kunnen worden om langbloeiende perken of lage hagen te creëren. Rozen uit deze groep worden gekenmerkt door het feit dat ze op één scheut meerdere tot enkele tientallen bloemen produceren. Deze groep rozen wordt meestal in tuinen geplant, en door het kleine formaat van rozenstruiken in deze groep kunnen ze zelfs in kleine bloembedden en tuinheesters worden geplant. Afhankelijk van de soort zijn ze 20 tot 100 cm hoog.
Rabat rose 'Bonica 82' - aanbevolen variëteit, zeer resistent en tolerant voor ongunstige omstandigheden, bloeit van zomer tot herfst
Klimrozen - deze groep omvat rozenvariëteiten met lange, slanke stengels die over steunen kunnen worden gespannen. Hoewel ze geen vastklampende organen produceren, lijken het klimplanten te zijn. Ondanks het feit dat ze in ons klimaat vaak bevriezen, worden ze gretig geplant vanwege hun aantrekkelijke uiterlijk - ze kunnen huismuren, poorten versieren, pergola's of hekjes beklimmen.
Parkrozen - dit zijn struiken met stijve rechte stengels die sterk vertakken en tot 2-3 m hoog worden. Ze zijn resistent tegen ziekten en plagen, hebben bijna geen verzorging nodig, zijn vorstbestendig en groeien goed in arme grond. Ze bloeien een of twee keer per seizoen zeer uitbundig. Vanwege hun grootte (ze kunnen tot 2,5 m hoog worden), zijn ze vooral geschikt voor grote tuinen, waar ze individueel op het gazon of in een rij kunnen worden geplant, waardoor een bloeiende haag ontstaat.
Stamrozen - dit zijn geënte variëteiten op een stam, ook wel bekend als "rozenbomen". Ze worden verkregen door nobele variëteiten uit verschillende groepen te enten op een speciaal geprepareerde scheut wilde roos. Ze kunnen zelfs in een kleine tuin worden geplant of in een container worden gekweekt. Ze zijn geschikt om de plek waar we bijzondere aandacht aan willen geven te benadrukken, perfect voor balkons en terrassen.
Bodembedekkende rozen - zijn vrij weinig bekend, hoewel het gebruik ervan geweldig kan zijn. Deze rozen zijn bossig en bedekken snel het aardoppervlak, waardoor dicht struikgewas ontstaat dat in de zomer uitbundig bloeit. Ze zijn bestand tegen vorst, slechte klimatologische omstandigheden en ziektes.
Miniatuurrozen - deze struiken zijn klein (20 tot 30 cm hoog) en hebben kleine bloemen met een diameter van ongeveer 2,5 cm. Ze kunnen zowel binnen als in tuinen, balkons en als snijbloem worden gekweekt. Thuis gekweekt als kamerplant, na de bloei, kunnen ze in de tuin worden overgeplant door ze licht te snoeien. Ze zien er leuk uit met kortingen of rotstuin.
Parkroos 'Westerland'
Tuinrozen - teeltpositie
Rozen zijn niet erg veeleisend voor de grond - ze werken goed op zanderige leem, lichte, doorlatende bodems met een hoog humusgehalte met een pH van 6-7 en niet nat. Als de grond te compact en nat is, is het de moeite waard om onder de rozenstruik af te tappen met behulp van geëxpandeerde klei (een paar centimeter geëxpandeerde klei wordt op de bodem van het gat gegraven dat voor de roos is gegraven). Het is ook de moeite waard om de grond los te maken en te mengen met compost of een kant-en-klaar, vruchtbaar substraat voor rozen toe te voegen.
Een goed geselecteerde rozenteeltpositie in de tuin speelt een veel grotere rol . Het moet zonnig zijn, maar liever niet heet. Het is ook raadzaam dat de plaats waar rozen groeien beschut is tegen de wind , omdat veel van deze struiken niet volledig vorstbestendig zijn en ijzige wind uit het oosten of noorden hen kan schaden. Als we een dergelijke positie niet kunnen bieden, let dan op de vorstbestendigheid van de rozenrassen die voor onze tuin zijn geselecteerd.
Hoe rozen in de tuin planten?
Rozen planten kan het beste in de herfst - van half oktober tot vorst of in de lente (heel april). Struiken moeten zo worden geplant dat de entplaats gelijk is met de grond (op zandgronden kan het iets dieper zijn en op kleigronden iets boven het oppervlak). In het geval van herfstbeplanting dienen de geplante struiken tegen bevriezing te worden beschermd door een hoop aarde met een hoogte van 20-25 cm te maken. Hetzelfde moet worden gedaan met stijve rozen, die hun kroon bedekken (op de plaats van ontluiken) na op de grond te hebben gebogen, of zonder te buigen, de kroon met stro of naalden binden.
Hoe zorg je voor tuinrozen?
Een juiste bemesting van tuinrozen is uitermate belangrijk voor een gezonde groei en overvloedige bloei . Struiken moeten regelmatig worden gevoed met een van de samengestelde meststoffen met min. stikstof en kalium. Dankzij de populariteit van deze bloeiende heesters hebben tuinwinkels een grote keuze aan gespecialiseerde meststoffen die geschikt zijn voor de teelt van rozen . We mogen echter niet vergeten de stikstofbemesting vanaf de tweede helft van augustus te stoppen. Bemesting met stikstof op een later tijdstip zorgt ervoor dat de houtvorming van de scheuten wordt geremd, waardoor ze in de winter kunnen bevriezen.
Rozen bemesten. Hoe, wanneer en waarmee de rozen bemesten?
Het bemesten van rozen is een zeer belangrijke procedure bij de verzorging van deze struiken. Het is belangrijk dat we de juiste meststof voor rozen kiezen maar deze ook op het juiste moment gebruiken. Kijk hoe, wanneer en wat u de rozen moet bemesten, zodat ze gezond bloeien en groeien! Meer...
Een goede watergift is erg belangrijk bij de verzorging van rozen . Het is vooral belangrijk om het water direct op de grond te gieten, zonder de scheuten en bladeren van de rozen nat te maken. Schimmelziekten kunnen zich gemakkelijk ontwikkelen op bladeren die te vaak worden bevochtigd. De struiken mogen niet elke dag worden bewaterd. Het is beter om ze eens in de paar dagen overvloedig water te geven.
De verzorging van rozen die in onze tuin groeien, wordt gemakkelijker als we de grond bedekken met turf, champignonsubstraat of pijnboomschors. Het strooisel wordt uitgespreid met een laag van enkele centimeters, na voorafgaande toediening van minerale meststoffen en het losmaken van de grond. Deze mulch voorkomt dat onkruid groeit en vermindert de verdamping van water uit de grond.
Zie de FILM - Rose Care
Rozen domineren steevast onder bloeiende planten in tuinen, maar hun zorg moet speciale aandacht krijgen. Ze worden aangevallen door zowel ziekten als plagen, en hun toestand wordt ook aanzienlijk beïnvloed door hun locatie, het juiste plant- en bewateringssysteem. Expert Target vertelt hoe u ze op de juiste manier kunt verzorgen en behandelen. Meer...
Hoe tuinrozen snoeien?
In het voorjaar, als de grond ijzig is en de angst voor grotere temperatuurdalingen voorbij is, verwijderen we de winterhoezen, verwijderen we de aarde van de heuvels en beginnen we met het snijden van de rozen.. Snoei allereerst het boeket en grootbloemige rozen. Alle scheuten worden in 3 of 4 ogen gesnoeid. Een lage uitsnijding zorgt ervoor dat de struik er mooi vertakt, dicht en regelmatig uitziet. Stamrozen worden gesneden als struikrozen, met aandacht voor de vorming van de kroon. Beddengoed en klimrozen hebben alleen röntgenfoto's nodig, verwijdering van zieke of bevroren scheuten. Afgezien van het snoeien in de lente, moeten wilde scheuten die uit de onderstam groeien tijdens het groeiseizoen worden verwijderd. Dergelijke uitlopers worden dicht bij de wortel verwijderd. Ze groeien erg snel en verzwakken de struik. Alle scheuten worden gesnoeid met een scherpe snoeischaar, iets schuin op een afstand van ongeveer 5 cm. van het oog naar de buitenkant van de kroon. Snijwonden moeten worden afgedekt met tuinzalf of emulsieverf met fungicide (fungicide).
Rozen snoeien. Hoe en wanneer rozen snoeien?
Rozen snoeien is een van de basisprocedures bij de teelt van deze struiken. De snoeiregels zijn niet erg ingewikkeld, maar ze verschillen voor verschillende groepen rozen. Kijk hoe en wanneer u de rozen moet snoeien om ze gezond te laten groeien en rijkelijk te laten bloeien! Meer...
Voortplanting van tuinrozen
Rozen worden op drie manieren vermeerderd: door te snijden, te ontluiken op een onderstam of door zaden. Planten is de gemakkelijkste methode, maar het duurt drie jaar om een plant klaar te krijgen (behalve voor miniatuurrozen, waar deze periode korter is). Veel rozen kunnen worden vermeerderd uit houtachtige stekken, hoewel het percentage beworteling varieert. In gebieden met strenge winters wordt aanbevolen om te vermeerderen met halfhouten stekken. Om zo'n zaailing voor te bereiden, worden aan het einde van de zomer, na de bloei, volwassen zijscheuten geselecteerd die nog groen zijn. Er worden stekken van gemaakt van ongeveer 10 cm lang. Vervolgens worden ze in diepe potten geplaatst die gevuld zijn met een zanderig substraat (gelijke delen turf en zand). Om het rooten van stekken te vergemakkelijken, is het de moeite waard ze voor het planten onder te dompelen in een bewortelingsmiddel.
Potten met zaailingen worden afgedekt met folie en bewaard in een koele, vorstvrije ruimte. In het voorjaar worden geroote stekken in het bed geplant.
